همشهری آنلاین_ بهاره خسروی: این خانه در سال 1384 از سوی این مرد طبیعتدوست که اصالت مشهدی داشت، برای انجام برنامههای آموزشی محیطزیستی وقف شرکت سالم شد.
سال 1310 شمسی در سبزوار پسری به دنیا آمد که بعدها به پاس خدمات ارزندهاش برای حفظ محیطزیست، 2 بار موفق به کسب نشان ملی زیستمحیطی شد و همچنین برای تلاشهای انساندوستانهاش و حمایت از طبیعت، در سال ۲۰۰۸ میلادی جایزه «قهرمان درخشان جهان» را از انجمن بینالمللی «چینکهای» دریافت کرد.
او که بین محیطزیستیها به بابابسکی معروف است، پس از پایان تحصیلات دوره متوسطه راهی پایتخت شد و با قبولی در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه تحصیل داد و در سال 1345 با دریافت تخصص جراحی زنان از این دانشگاه فارغالتحصیل شد.
اما سرطان برای بابا بسکی، این مرد طبیعتدوست، فصل نوین زندگی در دل طبیعت را رقم زد. دکتر بسکی در سال 1349 به دلیل ابتلا به سرطان عطای زندگی شهری را به لقایش بخشید و در دل یکی از جنگلهای استان گلستان ساکن شد. او حدود 40 سال گیاهخوار و خامخوار بود و به دلیل همین سبک تغذیه بیماری برونشیت، واریس، دیسک کمر، پروستات، آب مروارید چشم و برونشیت چرکی و حساسیتهای پوستی خود را بهصورت طبیعی و بدون استفاده از داروهای شیمیایی درمان کرد.
بیمارستان و زایشگاه دکتر بسکی در شهرستان گنبدکاووس و زائرسرا در جنگل گلستان برای رفاه حال زائران حرم امامهشتم(ع)، تنها بخشی از موقوفات ماندگار پدر طبیعت ایران است. دکتر بسکی در 23 مرداد ماه سال 1398 به دعوت حق لبیک گفت و به آسمان ابدیت پرواز کرد.
نظر شما